Terug

HISTORISCHE TITEL VOOR VITESSE

 

Het werd vooraf bij Vitesse al als Super Saturday bestempeld; de dag waarop meerdere Vitesse teams op diverse velden de eerste titels van dit seizoen konden grijpen. Daarbij ging het helaas ook fout, want Vitesse 5, 7 en A1 grepen mis. Maar D1 (zonder te spelen helaas) en Vitesse 3 pakten wel de titel.

 

Fata Morgana

Bleef uiteindelijk Vitesse 1 over om de zaterdag in extremis nog feller oranje te kleuren. In Dordrecht wachtte een tot de tanden gewapend Oranje Wit om een oranje/zwart feestje te bederven. De belangen waren ongekend, de situatie vooraf redelijk simpel. Bij een verlies van 4 doelpunten of meer zou Vitesse naast de eerste plaats grijpen; elk ander resultaat betekende een historische stap naar de Hoofdklasse; een niveau dat tot voor kort als een fata morgana en een illusionistisch vergezicht werd beschouwd. Maar zie, Vitesse 2 speelt dit veldseizoen al op Hoofdklasse niveau en werd zowaar tweede in haar poule; een bijzonder knappe prestatie van dit uitstekend acterende team van coaches Bart van der Waal en Rien Graafland.

 

Giant Leap

Dus ook Vitesse 1 wist dat de Hoofdklasse slechts een “small step” verder lag, maar door toute Vitesse als een “giant leap” beschouwd zou worden. Op een fris, zonnig en knus sportpark Stadspolders trad Vitesse wel aan zonder de basisspelers Mandy Biesbroek en Robin van der Pol. Maar uit het tweede is een vat vol uitstekende vervangers wekelijks beschikbaar, dus dat is wel lekker werken voor de coaches Niels Molendijk en Ronald Berrevoets.

 

Time-out

En toch, kampioenswedstrijden zijn finales en die staan altijd op zichzelf. Zenuwen spelen dan net een grotere rol, de vorm van de dag wordt beïnvloed en het resultaat van al die variabelen is uiteindelijk een spannend steekspel in een tombola vol suspense.

Deze zaterdag was het niet anders. Het handelsmerk van het door Cazdak Dakbedekkingen gesponsorde Vitesse dit seizoen is snel en subtiel toeslaan, waarna het ontstane gat niet meer gedicht gaat worden. Daar was op deze zonnige zaterdag totaal geen sprake van. De Barendrechters waren geen schim van zichzelf en lieten zich overrompelen door een fanatieke tegenstander die Vitesse al snel op de knieën kreeg. Van 5-3 werd het zomaar 10-4 en ging Oranje Wit virtueel met de titel aan de haal. Vitesse stond erbij en keek ernaar. Kenmerkend was een Dordtse time-out vier minuten voor rust. De thuisploeg zweepte elkaar op en straalde energie uit, terwijl Vitesse timide naar de kant sjokte.

Bij rust was het 11-5 en gaf je geen kwartje meer voor de kansen van de gasten. Hoewel, de optimisten langs het veld wezen op de wind die aantrok en Vitesse mee zou krijgen in het tweede bedrijf. En ook puntspeler Mandy Biesbroek liep al even warm en zou in het tweede bedrijf in het veld komen; kortom hoop doet leven en Vitesse leefde inderdaad nog.

 

Metamorfose

Over de psyche in de sport zijn boekenkasten vol geschreven en het blijft een fascinerend fenomeen. Het komt uit de Griekse mythologie en houdt verband met de ziel van de mens, met het mentale.

Oranje Wit-Vitesse van 14 oktober 2023 kan zo als extra hoofdstuk worden toegevoegd. Een deel van de geheimen uit de kleedkamer wist uw verslaggever te ontfutselen, want die leidden wel tot een totale metamorfose na rust. Vitesse kwam boterscherp uit de kleedkamer en prikte binnen 3 minuten evenzovele treffers door de korf. Het was de opmaat tot een ongekende inhaalrace, een zinderende tweede helft, twee gele (en dus 1 rode) kaarten, stevige duels op en soms over het randje, een overspannen Oranje Wit coach en dat alles met een ondermaatse scheidsrechter voor dit beladen duel.

 

Verbeten

Vitesse stond op 12-9 en de time-out die volgde was een spiegelbeeld van die vlak voor rust. Nu oogde Vitesse verbeten met een veelzeggende blik in 8 paar ogen. En Oranje Wit? Het moest machteloos toezien hoe Vitesse steeds beter in de wedstrijd kroop. De 12-11 aansluitingstreffer van Luc Willemstein was er een om in te lijsten. Hij speelde als invaller de pot van zijn leven en lepelde een prachtige en snelle pass van Stefan van Helden sierlijk door de korf. Vitesse scoorde vervolgens uit alle standen, stilstand of beweging, het maakte allemaal niet uit. Waar voor rust overleg vaak ver te zoeken was, werden aanvallen nu wel goed opgezet en de juiste keuzes gemaakt.

 

Adrenaline

Met nog 5 minuten op de klok stond het 16-17 voor Vitesse en was de pot gespeeld. Zelfs het Dordtse kunstgras gaf zich gewonnen en moest handmatig weer in de juiste plooi gelegd worden. Vitesse bolde uit en liet Oranje Wit nog op 19-19 komen, voor de matige scheids voor het laatst floot. Ook buiten de lijnen zat de adrenaline nog hoog en moest het talrijke publiek op adem komen.

In deze pot met bizarre plotwendingen liet Vitesse uiteindelijk zien dat zij de terechte kampioen is en dus na de zaal op een al even bizar niveau mag acteren; een mooi cadeau in het jaar waarin Vitesse 90 jaar jong mag worden.

 

Nu feestvieren, even tot rust komen en dan de focus vol op de zaal, waar Vitesse in de overgangsklasse mag kijken of het ook in een loodzware poule tegen ploegen uit Noord-Holland (o.a. in Amsterdam, Amstelveen en Zaandam) mee kan richting een mooie klassering.