Of iedereen er van doordrongen was, is de vraag, maar Vitesse voegde deze zaterdag een mooi nieuw hoofdstuk aan de geschiedschrijving toe. Toen er om half vier in Leiden werd ingefloten, waren dat de eerste minuten ooit voor de Vitesse hoofdmacht in de hoofdklasse. Het historisch besef daalde later in, toen Vitesse in extremis de zege opeiste en dus ook die mijlpaal aan de 90-jarige geschiedenis kon toevoegen. De oude dame is nog springlevend.
Sahara
Het weerzien met Pernix voelde vertrouwd. Ook in de zaal openden beide teams het bal met elkaar, ook in Leiden en ook toen ging de wedstrijd lange tijd gelijk op. Waar de Leidenaren indoor versnelden van 21-20 naar 31-20, was Vitesse nu gewaarschuwd. Bovendien was het outdoor, waaide de wind wispelturig en zorgde een loom voorjaarszonnetje met een troebel sausje Sahara zand voor een lastige middag.
Schotklok
Omdat buiten geen schotklok gebruikt wordt, konden beide teams rustig bouwen, aanvallende patronen uitproberen en in gesprek komen met het zware kunstgras. Dat op zich was al een uitdaging, want doelpunten waren schaars deze middag. Tot de rust hielden de ploegen elkaar keurig in evenwicht en werd bij 6-6 de kleedkamer opgezocht. Geen stand om van achterover te vallen. Bovendien was het spel weliswaar redelijk verzorgd, maar spectaculair werd het nooit.
Statement
Gek genoeg kwam Vitesse na de pauze wel op 7-10, maar daarbij ook minder uit de verf. Omdat Pernix helemaal niet thuis gaf, kon de door Cazdak Dakbedekkingen gesponsorde ploeg lekker uitlopen. Een statement aan toute Leiden dat Vitesse zich geen tweede keer naar de slachtbank wilde leiden.
Momentum
Helaas wist Vitesse’s tweede aanvalsvak in deze fase niet meer te imponeren en stokte de productie. Pernix kwam tergend langzaam dichterbij en bij 9-10 voelde je het momentum kantelen. Het luidruchtige thuispubliek pikte dit signaal vakkundig op en schreeuwde hun team naar voren; het moment voor coaches Niels Molendijk en Ronald Berrevoets om de gehele Vitesse bank warm te laten lopen.
Geel
Met nog 10 minuten op de klok viel de onvermijdelijke gelijkmaker en Leiden was in last. De slotfase werd een tenenkrommende laatste akte, waarin de spanning veel goedmaakte. Want fraai en hoofdklasse waardig was het vooral in het tweede bedrijf niet vaak. Dan maar lelijk winnen, zullen de Barendrechters gedacht hebben, en zo geschiedde.
Stefan van Helden vloog voor de zoveelste keer door de lucht. Hij kreeg een stip, zijn tegenstander geel. Toen de rook was opgetrokken, stond Vitesse met 10-11 voor en was er nog een handvol minuten te spelen.
Achilleshiel
De beide leidsmannen namen in deze fase curieuze beslissingen, vaak tot afgrijzen van de Leidse fans. Het betekende wel dat de bal in de Vitesse aanval bleef in de zinderende slotfase. En het moet gezegd, Vitesse speelde het sluw en listig uit. Het extreem achterverdedigen van Pernix werd nu hun achilleshiel, want Vitesse kon lekker lang breien zonder bewust het spel te vertragen en telde de seconden af. Het bleef 10-11, waarna opluchting, blijdschap en uitputting voor een heerlijke oranje cocktail zorgden.
De eerste zege in de hoofdklasse ooit is gelijk belangrijk in deze competitie met maar 4 teams. Die Haghe stijgt er simpelweg bovenuit, hoewel de Hagenezen deze zaterdag met moeite het Voorburgse VEO van het lijf hielden. Kortom, er staan ons nog heerlijke weken te wachten met als volgende afspraak Vitesse-VEO op zaterdag 20 april om 16.25 uur op sportpark de Bongerd.