VITESSE DENDERT DOOR DERBY

Schifting
In deze knotsgekke competitie regeren de dagkoersen en is de horizon naar een nieuwe tussenstand nooit ver weg. Zelfs een handvol wedstrijden voor het einde was het verschil tussen promotie- en degradatieplek slechts een overwinning groot; ongekend en dus ook onvoorspelbaar.
Afgelopen zaterdag moest dan toch echt een schifting plaatsvinden en werd enige helderheid in een verder troebel landschap verwacht. En wat is er dan mooier dan in een ouderwetste streekderby de messen slijpen en het kaf van het koren scheiden.

Draak
RWA-Vitesse is zo’n streekderby, waarbij sentimenten dicht aan de oppervlakte liggen en de vlam wat sneller in de pan slaat dan op een gemiddelde zaterdagmiddag. Vitesse 2 had het goede voorbeeld gegeven door in een sterke slotfase op en over RWA 2 te gaan en zo beide punten veilig te stellen. Zo’n voorprogramma kon Vitesse 1 wel gebruiken. De heenwedstrijd eerder dit seizoen was een draak van een tweestrijd gebleken, waarin de Barendrechters met een schamele en beschamende 7-13 nederlaag afdropen.

Escalatie
Maar net als toen nam Vitesse ook nu brutaal en snel een 0-2 voorsprong, zag ook hoofdsponsor Pieter Roterman van Cazdak Dakbedekkingen. RWA was niet onder de indruk, ging rustig ballen en stond binnen vijf minuten met 3-2 voor. De sportiviteitsprijs wilde niemand in ontvangst nemen deze middag, dus werd het een pot op het scherpst van de snede, waarin de leidsman alle moeite had om beide ploegen binnenboord en escalatie daar net buiten te houden.

Bliksemafleider
Peter Spek had zijn team enigszins gewijzigd, waardoor het wat stroef oogde en automatismen wel gezocht, maar weinig gevonden werden. Bovendien bleek de eerste aanval wel erg opzichtig de kaart Stefan van Helden te spelen, waardoor voorspelbaarheid op de loer lag. Gelukkig was daar bliksemafleider Dominique Nab die met twee mooie afstandsschoten een prima scorende bijdrage leverde. Vlak voor de pauze bracht Fleur Vink de ruststand op 10-8; mooi dat juist zij de aansluiting teweeg bracht, want nog maar een paar seizoenen geleden speelde Fleur voor de Rhoonse ploeg.

Feyenoord
Vitesse speelde direct na de onderbreking de Feyenoord-kaart: de Barendrechters kwamen fel en gedreven uit de kleedkamer en creëerden diverse kansen, maar weinig geluk en goed verdedigen van RWA brachten de stand nog niet in evenwicht. Vitesse toonde in deze fase wel een enorme drive en veerkracht, want er moest nog wat rechtgezet worden. En dat gebeurde.

Krommend
Luc Willemstein, verdediger van beroep, maar dit seizoen ook aanvallend een enorme ontwikkeling doormakend, deed zijn geuzennaam als slangenmens weer alle eer aan. Krullend en krommend zocht en vond hij de korf en lepelde er vandaag zes binnen. Het bleek uiteindelijk (samen met de altijd en overal scorende Stefan) beslissend in deze kraker die van begin tot eind boeide en heerlijke duels op het kunstgras tevoorschijn toverde. RWA liet Vitesse weglopen, kwam van 16-19 nog even terug tot 19-20, maar een fluwelen balletje van Robin van der Pol bracht wat lucht en uiteindelijk genoeg marge. Bij 20-22 stond toute Vitesse euforisch te juichen en was de smadelijke nederlaag eerder dit seizoen meer dan goedgemaakt.

Titel
Kijkend naar de ranglijst krijgt het begrip scorebordjournalistiek in deze enerverende eerste klasse een nieuwe dimensie. Met nog twee duels voor de boeg staat Vitesse gedeeld tweede, op 2 punten van KOAG. Naar beneden kijken hoeft niet meer, maar een titel lijkt toch wel wishful thinking, gezien het programma dat voor Vitesse niet echt gunstig is. Aan de andere kant is een tweede plek diep in deze fase van de strijd een geweldige prestatie en kan Vitesse so wie so terugkijken op een mooi seizoen.
Eerst een weekje Pinker-rust; volgende afspraak op zaterdag 11 juni om 15.45 uur op De Bongerd tegen Albatros, ook een heerlijke derby.