VITESSE IN EXTASE

Zwanger

Zo heel af en toe gebeurt het, net vaak genoeg om te beseffen dat het bijzonder en uniek is. Je hebt dagen dat een korfbalwedstrijd de sport overstijgt, dat het meer is dan een duel tussen twee teams, ook al heet het dan een derby. Afgelopen zaterdag was precies zo’n dag. Vitesse had weken toegeleefd naar de kraker tegen KCR en wist dat dit de potjes zijn die je per sé wilt winnen. Maar de Ridderkerkers brengen veel ervaring, spelen op het veld overgangsklasse en zijn één van de titelfavorieten. In de Bongerdhal die zwanger stond van spanning en torenhoge verwachtingen, was geen plekje meer te krijgen. Zij die erbij waren, kregen een avond voorgeschoteld om niet snel te vergeten.

Dameskwartet

Dat KCR voor de titel gaat, lieten de gasten ook direct zien. Binnen 6 minuten stond het 1-5. Dodelijk effectief en met veel druk op de bal wist KCR flink te imponeren. Vitesse zat nog geen moment in de wedstrijd en wist nu al dat de opgave loodzwaar zou worden. De Bongerdhal puilde uit, maar wat de thuisploeg op de mat legde, was ondermaats. Vitesse zou het dameskwartet naar voren schuiven, maar deed dat in het eerste kwart te geforceerd. Deels was dit de verdienste van KCR, dat ijzersterk verdedigde en daarmee toch ook al veel energie verbruikte. Vitesse, en zeker het eerste aanvalsvak, was niet bij machte onder die druk uit te spelen, pakte te weinig rebounds en dan zijn de druiven tegen KCR zuur.

Noodrem

Waar bij Vitesse de dames het verschil moesten maken, deden bij KCR de heren dat in een dodelijk ritme dat in de LOI cursus effectief kansen benutten niet had misstaan. Coaches Niels Molendijk en Nathan van Helden trokken middels hun eerste time-out aan de noodrem en het hielp nog ook. KCR was even van slag en Vitesse sloop vanuit het niets tergend langzaam, maar o zo zeker dichterbij. Het was Femke Visser die haar ploeg op sleeptouw nam. In het andere vak wist Dominique Nab alle schijnwerpers op haar gericht met twee prachtige doelpunten. En zo stond het opeens 8-8.

Breien

De hal ontplofte en het was weer een wedstrijd. Nu was het tijd voor een KCR time-out en alsof het zo afgesproken was, pakten de Ridderkerkers daarna de draad weer listig op en liepen nogmaals uit.

Vitesse stond te breien, miste dure korte kansjes en zag de grote rivaal zomaar uitlopen naar 8-14 bij rust. Vooral de laatste treffer na een onvervalst potje Grieks-Romeins worstelen op de vloer gaf Vitesse een mentale tik die nog natrilde in de kleedkamer.

Hansje Brinker

Een afstraffing en dus een totale desillusie hing in de dampende lucht, maar kwam er gek genoeg niet. Met Sven Golz in de ploeg en de vakken weer in de gebruikelijke samenstelling ging Vitesse op zoek naar een sprankje hoop, een goede actie, een flintertje vorm en natuurlijk naar het dichten van de gapende kloof. De mentale tikken van voor de rust waren vergeten en Vitesse rechtte de rug. Steeds nadrukkelijker werden de dames in stelling gebracht en zij betaalden dit vertrouwen stap voor stap terug. Een Deltaplan was geboren, het gapende gat in de dijk werd steeds kleiner en als een helpende Hansje Brinker stak Vitesse de vinger in deze dijk en de spreekwoordelijke plug in het KCR bad. De Ridderkerkse vloedgolf stokte en halverwege het tweede bedrijf was het zowaar 17-17.

Ontketend

De sfeer was euforisch, de pot werd episch en alles wat oranje was, zocht nog naar stukjes nagel om aan te knabbelen en stoelpunten om naar toe te schuiven. De suspense lag in dikke vette plakken op het veld, waar beide teams er nu een ware titanenstrijd van maakten. KCR aanvoerder Remon de Vos liet met zijn enorme ervaring zien welke waarde hij voor de ploeg heeft en zorgde hoogstpersoonlijk voor weer een gaatje, niet het eerste deze avond. Hoe lang kon KCR dit moordende tempo volhouden en waar zou Vitesse het verschil gaan maken? De zinderende pot kwam aan in de beslissende fase en kon nog werkelijk alle kanten op. Vitesse sloeg voor het eerst zelf een gat en kwam via de werkelijk ontketende Femke Visser op 20-18. De ontlading bij elk doelpunt gaf aan hoezeer Vitesse deze pot uit het vuur wilde slepen. Haar zevenklapper en Anne Luijendijk’s kwartet waren de scorende kurk waarop Vitesse deze memorabele avond dreef.

Wisseltruc

Maar daar was hij weer. Remon de Vos was onhoudbaar en bracht hoogstpersoonlijk de stand weer gelijk: 20-20 met nog 180 seconden zuivere speeltijd op de klok. Weer Femke perste er van ver nog een geweldig schot uit, de Vitesse fans stonden op de banken en telden de seconden af. Luc Willemstein kwam in het veld met de ongetwijfeld belangrijkste opdracht uit zijn korfballeven: het grote gevaar Remon tot stoppen dwingen. En het lukte hem zowaar ook nog. Aan de andere kant kreeg Vitesse de kans om de pot te beslissen middels een discutabele strafworp. De thuisploeg maakte gebruik van de reglementen, paste een wisseltruc toe en aanvoerder Stefan van Helden faalde niet onder deze immense druk.

Analen

De balletjes bij KCR ketsen nu uit de korf en de resterende seconden tikten weg. Toen de rook was opgetrokken, had Vitesse met 22-21 gewonnen. Een avond die in de rijke Vitesse analen met gouden letters wordt bijgeschreven. Was je erbij? Je vergeet het niet meer. Zo niet, dan hebben we altijd nog de beelden op YouTube; een wedstrijd voor de eeuwigheid.

Foto verslag van deze wedstrijd: Klik hier.