Vitesse toch overgangsklasser op het veld

De vreugde om het sensationele kampioenschap van Vitesse 2 en de bijbehorende promotie naar de reserve hoofdklasse maakte afgelopen zaterdag plaats voor de teleurstelling bij Vitesse 1. Gemengde gevoelens bij de seizoensafloop. Terecht en uitbundig feest bij Vitesse 2 en bedrukte en bedroefde gezichten bij Vitesse 1.

De 13-16 nederlaag tegen de uiteindelijke kampioen in deze tombola-afdeling – Tilburg – betekende een vijfde plek in de meest onvoorspelbare eerste klasse sinds mensenheugenis. De nummer één mag direct door naar de hoofdklasse, de nummers twee tot en met vier promoveren naar de overgangsklasse. En daar sta je dan als nummer vijf. Met helemaal niets. Een schitterend zaalseizoen met de promotie naar de overgangsklasse als verdiende beloning, maar een te wisselvallige veldcompetitie met als gevolg lege handen. Sport is soms heel leuk en soms ook heel hard.

En dan wordt het maandagavond. Bij het KNKV, waar ze deze ondoorzichtige pd-regeling hebben bedacht om het aantal ploegen in de hoogste afdelingen uit te breiden, zijn ze aan het rekenen geslagen. Mensen met wiskunde in hun examenpakket moesten aan de slag. De conclusie was dat er een plek vrij was in de overgangsklasse en dat de beste nummers vijf in de verschillende eerste klassen daar dus voor in aanmerking kwamen. De ranglijst werd opgemaakt en wat blijkt? Exakwa haalde tien punten, IJsselvogels twaalf, De Walden en Amicitia kwamen uit op 14 en twee ploegen eindigden als vijfde met vijftien punten: Victum uit Houten en Vitesse. De doelcijfers beslissen dus (gelukkig voor sommigen geen strafworpen op neutraal terrein …). Vitesse maakte 216 goals en kreeg 209 tegen, Victum (dat op de laatste speeldag met 24-14 van Maassluis won) 210 voor en 210 tegen. De inhaalrace tegen Tilburg (vanaf 6-13) was dus niet voor niets! Conclusie: Vitesse is de beste nummer vijf en promoveert naar de overgangsklasse.

Achter de groene tafel promoveren is een stuk minder leuk dan na een goed resultaat, maar dit buitenkansje grijpen we met beide handen aan. Omdat het past bij onze ambities, omdat het past bij de vereniging, omdat de gehele selectie (staf en spelers) keihard geknokt heeft en al die weken (op die ene laatste zaalwedstrijd na) telkens weer moest presteren. Fysiek en mentaal is het voor Vitesse 1 en 2 een uitputtingsslag geweest. Het is iedereen daarom van harte gegund. En ja, het was op sommige momenten op het veld in deze loodzware poule niet goed genoeg. Dat weten we met z’n allen maar al te goed. We hadden ons al verzoend met het feit dat we komend seizoen op het veld revanche zouden nemen, maar maken nu toch de stap naar de overgangsklasse. En niet te vergeten (wat een wereldprestatie is dat) de reserve hoofdklasse. We kijken er enorm naar uit om na de zomer onze krachten te meten op deze niveaus, maar kijken eerst uit naar de vakantie. Een welverdiende vakantie. Eind goed, al goed.

…