Onherkenbare offday voor Vitesse.

Koop je net een netje frisse mandarijnen, zit er altijd wel een zuur exemplaar bij. Zo moeten de Vitesse spelers en toeschouwers zich zaterdagavond gevoeld hebben. Het kan niet elke week feest zijn, maar zaterdag waren de slingers wel erg ver te zoeken. Vitesse had een totale offday; al had de ploeg nog de hele avond verder gekorfbald, het zou hem niet meer worden voor de Barendrechters.

Horizon

De vooruitzichten waren best gunstig. Achilles moest op bezoek bij topfavoriet Die Haghe, waardoor Vitesse bij winst op KVA zomaar richting de tweede plek zou kunnen opschuiven. En waarom ook niet? Vorige week speelde de door Cazdak Dakbedekkingen gesponsorde ploeg een geweldige pot en versloeg datzelfde Achilles in een regelrechte Haagse thriller met 28-29.

Cijfers waar Vitesse deze zaterdag onmiddellijk voor zou tekenen, maar die in de verste verte niet aan de horizon gloorden.

78 toeren

Vitesse nam wel direct de leiding, want na precies 19 seconden lag de bal al in het mandje. Het was binnen de minuut gelijk en de thuisploeg zou het zoet van de voorsprong niet meer smaken deze avond. KVA was lekker fel, schuwde de duels niet en zag vooral Vitesse’s tweede aanvalsvak veel breien en weinig afronden. De scherpte ontbrak en kwam verontrustend genoeg ook nauwelijks meer terug. Waar Vitesse in de voorgaande weken uit de startblokken schoot en het publiek volop vermaakte, leek het nu wel een 78 toeren plaat op een slecht onderhouden platenspeler.

Achter verdedigen

Een prachtige vrije bal van invalster Maxime Jansen bracht Vitesse nog wel op 3-5, maar dat was al wel na een kwartier spelen met schotklok. Te veel vaste basiskrachten gaven niet thuis en misten de scherpte of kwamen nauwelijks tot schot. Natuurlijk was dit ook de verdienste van KVA, want de ploeg uit Amstelveen combineerde klasse en ervaring met extreem achter verdedigen.  Het kwam de amusementswaarde zeker niet ten goede en dreef de thuisploeg tot wanhoop. KVA haalde precies de juiste angels uit de Barendrechtse aanvallen en stond bij rust met 5-9 voor.

Een dramatische stand natuurlijk na 25 zuivere minuten korfbal en Vitesse liep vol chagrijn de kleedkamer in, zeker omdat Mandy Biesbroek even voor rust ook nog eens tegen geel aanliep. Coach Niels Molendijk stond op weg naar diezelfde kleedkamer nog minutenlang te bakkeleien met de scheids; het gaf in één shot weer dat Vitesse zichzelf niet was en wanhopig zocht naar een uitweg uit deze avond vol ellende.

Wondergoal

Het gaatje na rust kwam nooit meer onder de drie, ook niet met tactische vakwissels of invallende rebounders. Hoogtepunten aan Vitesse zijde waren er nauwelijks, op een geweldige bal van Anne Luijendijk na dan, die een vlijmscherpe cross pass van Jeffrey van der Maten tot wondergoal promoveerde. Ook de duels in beide vakken tussen aanvoerder Stefan van Helden en Dylan van Sprang waren fascinerend. Zij brachten elkaar wel tot grote hoogte, maar het was too little, too late voor de thuisploeg.

Lijdensweg

KVA kon op routine lekker doorballen, scoorde over meerdere schijven en zag dat werkelijk alle bij Vitesse mislukte. Het werd een walk in the park voor de Amstelveense hoofdmacht, waar routinier Bart Mostard letterlijk met een grote glimlach links en rechts ballen uit de lucht plukte en steeds precies daar stond waar Vitesse hem niet wilde hebben.

De lijdensweg stopte bij 11-21; de kille cijfers zeggen genoeg. Wonden likken, streep eronder en snel de focus op Excelsior. A.s. zaterdag speelt Vitesse om 18.00 uur in Delft de laatste wedstrijd van dit kalenderjaar. Een jaar met grote hoogtepunten, hopelijk kan Vitesse het ook mooi afsluiten en als comfortabele middenmoter richting de Feestdagen gaan.

Foto’s Vitesse 1 – KVA 1: Klik hier.

Foto’s Vitesse 2 – KVA 2: Klik hier.